مطالب

بوکس ورزشي است که در آن حملات و دفاع تنها با مشت صورت مي گيرد. بوکسورها دستکش مي پوشند و تعداد راندها از سه تا پانزده وقت سه دقيقه اي متغير است. بين هر دو راند يک دقيقه استراحت وجود دارد

و مسابقه در يک رينگ مربع که با چهار طناب محصور شده است برگزار مي گردد.

ريشه اين ورزش به سال 1500 قبل از ميلاد مسيح و در منطقه مديترانه برمي گردد که بعدها و در اوايل قرن هجدهم ميلادي در کشور انگلستان دوباره ظاهر گشت. البته تا آغاز قرن بيستم ميلادي، استفاده از دستکش مجاز نبود و هيچ قانوني خاصي هم در آن وجود نداشت. در سال 1839، اولين قانون اين رشته ورزشي تدوين گرديد. در اين قوانين (که در سال 1853 اصلاح گرديدند) تصويب شد که اين ورزش در يک رينگ مربع شکل 24 فوتي که با طناب محصور شده باشد انجام گردد. تمامي اين قوانين با الهام از اولين مقررات تدوين شده آن باقي ماند به جز آنکه بوکسور ناک دان شده مجبور بود با اختيار خود تسليم شده وبه روي زمين قرار بگيرد

و ضربات لگد، هل دادن، ضربات سر و ضربات به قسمت هاي زير کمربند حريف، ممنوع اعلام شدند.

در سال 1867، قوانين Marquess به جامعه قهرماني آمريکا موسوم به Johnl معرفي گرديد. از بزرگترين فايترهاي بوکس جايزه بزرگ لندن تا تغيير مقررات آن مي توان به سوليوان اشاره کرد. اولين رقابتهاي قهرماني جهان، با پيروزي فردي به نام جيمز جي کوربت معروف به جيم جنتلمن همراه بود که توانست در سال 1892، سوليوان را شکست دهد.

بعد از پايان جنگ جهاني دوم، اين ورزش به سرعت در شرق آسيا و در دهه 1950 در سراسر آفريقا گسترده شد. در نيمه دوم قرن بيستم ميلادي، اين رقابتها تنها در رده سنگين وزن ها انجام مي شد اما در سال 1904، ورزش بوکس سرانجام به المپيک هم راه يافت. در دهه 1920، اولين جرقه هاي پيشرفت و شهرت اين ورزش در جهان زده شد و البته در اين ميان رقابت در رده هاي سنگين وزن معروفيت و محبوبيت بيشتري در بين علاقمندان داشت.

در اين زمان، فردي به نام (جک دمپسي) بت مردم محسوب مي شد. در اوايل قرن نوزدهم و با گسترش بوکس آماتور، قانون ناک اوت يا همان شمارش ده ثانيه اي براي بوکسور به زمين افتاده و همچنين چند قانون ديگر تصويب و اصلاح گرديد.

در حال حاضر، در بوکس حرفه اي، بسياري از فايترها امتيازهايبسياري را از ناک اوت کردن حريفان خود مياندوزند.